Regisseren & produceren van (wijk)theater
Wijktheater voorstellingen kunnen worden gespeeld door wijk/buurtbewoners
en betrokkenen die geen acteer-, zang- of danservaring hebben en verschillen
in leeftijd (van 4 tot 80 jaar), inkomen, opleidingsniveau, etnische achtergrond,
politieke visies.
Steeds weer blijkt dat er zoveel verschillen zijn tussen de spelers en dat
we toch snel één groep werden, die zeer betrokken op elkaar
waren en gezamenlijk met veel enthousiasme een theatervoorstelling hebben
gemaakt.
Mijn idee om bewoners(sters) te motiveren om het samenwonen in een wijk
vorm te geven door samen een voorstelling/wijktheater te maken heb ik meerdere
keren uitgewerkt. Vanuit een door mij aangeboden werktitel en verschillende
(acteer)oefeningen ontstaan ideeën, improvisatie van de spelers/buurtbewoners.
Spelenderwijs worden er acteertechnieken geleerd, steeds meer komt er een
lijn in het verhaal en ontwikkelen zich bruikbare scènes die ik met
elkaar verbindt in één voorstelling.
In mijn visie is elkaar leren kennen d.m.v. samenspelen, samenwerken een
belangrijk onderdeel van prettig samenwonen. Samen op deze manier theater
maken heeft een sociale functie. Steeds blijkt tijdens de eerste toneelrepetities
dat er buren zijn die elkaar voor het eerst ontmoeten. Samen iets maken,
samen iets leren, samen (toneel)spelen en toneelspelen als belangrijke uitlaatklep
brengt je dichter bij elkaar.
Je stelt je buurt/wijk open, door je stem als wijkbewoner (met gevoel en
visie) te laten horen in de vorm van theater, maar ook laten de spelers/wijkbewoners
zien wat zich in de thuissituaties kan afspelen en letterlijk door de dialoog
aan te gaan, door het publiek uit te nodigen om een kijkje te nemen in een
van de huizen van de wijk.
De korte theaterstukken kunnen gespeeld worden in verschillende huiskamers,
de berging, op de galerij, een binnentuin, in een boot, op een brug enzovoort.
De stukken zijn meestal zeer gevarieerd in techniek en stijl, van muziektheater,
absurd theater tot melodrama.
Wijktheater als onderdeel van een creatieve route: het publiek kan een route
lopen om 6 of meer theaterstukjes te zien. Ook kunnen de wijkbewoners gemotiveerd
worden om hun muziek en gedichten te laten horen, tekeningen, schilderijen,
foto’s, bij de ingangen van de appartementen en de binnentuinen op
te hangen.
Het publiek wordt verzameld in kleine groepjes en kan genieten van de kunstuitingen
van de wijkbewoners en de wijk krijgt een positieve open uitstraling. De
bewoners krijgen meer een ‘wij’-gevoel en voelen zich meer verantwoordelijk
om samen te wonen.
Voor wie
Voor mensen, jong en oud, die woonachtig zijn in dezelfde straat/buurt/wijk
van een stad of dorp en gezamenlijk een korte theatervoorstelling willen
maken en spelen.
Inhoud
Het doel is om met een groep mensen uit dezelfde woonomgeving gezamenlijk
een korte theatervoorstelling te maken en te spelen.
Deze voorstellingen worden binnen of buiten gespeeld op verschillende locaties
in de buurt zoals een kerk of uit het raam van enkele huizen naast elkaar
enz.
Met ondersteuning van een acteur/regisseur wordt gezamenlijk een thema gekozen,
vervolgens n.a.v. een brainstorm worden er korte improvisaties gemaakt en
daaruit ontstaan scènes met uiteindelijk een korte voorstelling als
resultaat.
Aan de hand van zelfgekozen thema’s, b.v. samenwonen, eenzaamheid,
overlast of gezondheid, leer je spelenderwijs toneelspelen en bouwen we
veelal vanuit improvisatie een scène op, aangevuld met acteertechnieken.
Er zal aandacht besteed worden aan:
Resultaat
Kosten en aanmelding
De prijs is afhankelijk van de tijdsduur en uw wensen. Ik wil u graag meer
informatie geven en een offerte sturen. U kunt mij bellen of mailen (zie
contact).
De regisseur
Annelies Duinmeijer heeft verschillende wijktheatergroepen opgezet, regie
gedaan en verschillende wijktheatervoorstellingen geproduceerd in o.a.
Amsterdam, zoals:
• ‘Van wie is het katje‘, september
2007. Dit stuk werd gespeeld door het wijktheater tijdens de theater/kunstroute
van het Witteneiland. Het stuk ging over niet communiceren, het gemis
aan contact, de strijd om een katje als vervanging van de liefde, de eentonige
dagelijkse sfeer, de zogenaamde betrokkenheid en de tedere liefde. Er
werd gebruik gemaakt van verschillende locatiemogelijkheden in die buurt
door de scènes te spelen in de parkeergarage, de berging, op de
galerij, in de binnentuin en een woonhuis.
• ‘Miscommunicatie’, augustus
2008. De wijktheatergroep speelde dit stuk een aantal keer. De
onderwerpen waren verborgen pijn van ongewenste kinderloosheid, vreemd-
gaan, oudermishandeling, geheugenproblemen en uithuiszetting.
In deze voorstellingen werd gebruik gemaakt van de locatiemogelijkheden
in de wijk. Er werden scènes gespeeld op de tramhalte, onder de
overkapping voor de supermarkt, voor een café, onder een grote
treurwilg en op het gras (zie publicaties & foto’s/YouTube filmpje:
mannen in het gras).
Naast acteren, regisseren van interactief theatergroep DAT geef ik trainingen & coaching voor bedrijven aan podiumkunstenaars en particulieren. Ik heb o.a. toneel- en regieopleidingen gevolgd, maatschappelijk werk en psychologie gestudeerd, een erkende opleiding coaching gedaan en meer dan 20 jaar ervaring in de GGZ. (zie verder wie zijn wij, coaching, acteerwerk, trainingen, toneelcursussen en acteren & bewustwordingscursussen)